Çıkardım sandığımdan, sevda mektuplarını
Hani mutlu görünen, pozlarım dün de kaldı
Kış günün de arama, yaz’ın mehtaplarını
Gelmeni mecbur kılan, kozlarım dün de kaldı

Coşkulu bir şekilde, sohbet ederdik koyu
Dalga bile geçerdi, hazır bulmuşken toyu
Dolanırdım peşinde, saatlerce, gün boyu
Gençlik imiş yaptıran, hazlarım dün de kaldı

Beni görmek istesen, hemen hasta olurdun
Karşıdan gördüğün an, sen işini bilirdin
Canın gezmek istese, bir yolunu bulurdun
Gel desem gelir misin, nazlarım dün de kaldı

Gidiş ve gelişimiz, her zaman irtibatlı
Buluşuyorduk amma, tedirgin, ihtiyatlı
Konuşurduk bıkmadan, dinlerdin tatlı tatlı
Sevgiyi anlattığım, sözlerim dün de kaldı

Hep hasret hüzün yağdı, vuslat olmadı yakın
Gönlümün bozkırında, durur mu söyle akın
Görmüyorsun ya beni, unuttum sanma sakın
Sana anlatmadığım, gizlerim dün de kaldı

Sevdim gülü’m ben seni, bak gerisi fasar ya
Dut yiyince bir bülbül, şakıyamaz susar ya
Kays’ı çölde gezdiren, aşk denen duygu var ya
Yıllardır gönlü yakan, közlerim dünde kaldı

Aşk dağının üstünde, bulut oldum dağıldım
Şikar’ın sevdasına, ram olup ta eğildim
Bu Lüzumsuz diyor ki, aşk selinde boğuldum
Senle yarın kurmuştum, tezlerim dünde kaldı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ŞİKAR: Yaban gülü
RAM: Boyun eğme, itaat etme
FASARYAç: Boş, anlamsız, işe yeremez
KAYS: Mecnun
TEZ: Bir konuda hazırlanan bilimser eser