AH KAFASIZ DÖVÜN ŞİMDİ...
Oktay ZERRİN

Evin vardı,barkın vardı
Çulun vardı,çırpın vardı
Çok insandan farkın vardı
Beş parasız kulsun şidi...

Kahveleri evin bildin
Kumarlara para verdin
Evine hep sarhoş geldin
Kokusuz bir gülsün şimdi...

Dayak attın hep eşine
Yüz vermedin kardeşine
Akıl ermez hiç işine
Mazi oldu,yolun şimdi...

Uçan kuşa borçlu çıktın
Dünyayı,başına yıktın
Her bir söze kulak tıktın
Bir bozkırdın,çölsün şimdi...

Adam sandı gören seni
Kin bürümüş,gözlerini
Kimse takmaz,sözlerini
Dünden kötü,durum şimdi...

Ne huzur var,ne de neşe
Yok dönecek sokak,köşe
Lazım sana,kuru meşe
Hakkın oldu,zulüm şimdi...

Tek direği sendin evin
Düşünürdün derin,derin
Kartal gibiydi gözlerin
Gerçeklere,körsün şimdi...

Elindeki mallar uçtu
Kaderin,acı konuştu
Hevesin bir kor olmuştu
Mangaldaki,kül’sün şimdi...

İnsan oldun,ne kazandın?
Çoktun,şimdi hep azaldın
Kâh gülerdin,kâh kızardın
Cehennem her günün şimdi...

Meğerse, boş sözmüş sevgin
Menfaatmiş,bütün ilgin
Ne akıl kaldı,ne bilgin
Eserinle,övün şimdi...

Vere, vere ne kaldı ki
Her bir söze,dedin’peki’
Bilirlerdi seni,zekî
Ah kafasız,dövün şimdi...

Dost mu bildin her güleni?
Rezil ettin,aileni
Ne sandın sen,şu alemî?
Yok kasaban,köyün şimdi...

Terazinin kefesini
Bozdun dünya dengesini
Yıktın,gönül hânesini
Bak, bozuldu oyun şimdi...

Aptal mı sandın milleti?
Yedin,bitirdin serveti
Rüyanda gör,artık et’i
Zehir sana,koyun şimdi...

Neydi zorun,neydi derdin?
Kimlerin gözüne girdin?
Başka ne dolap çevirdin?
Bak yaklaştı,sonun şimdi...

Her yokuşun,inişi var
Utanç duvarı,sokaklar
Fayda etmez,eyvah,ah’lar
Çekilecek, kanın şimdi...

Akılları beğenmedin
Yanlışlardan erinmedin
Yardımlara,sevinmedin
Kalmadı beş pulun şimdi...

Sevgileri, hep sömürdün
Herkese,sırtını döndün
Koşup,yürürken,süründün
Tutmaz elin,kolun şimdi...

Kalmamış hiç,ince fikrin
Buymuş demek,senin zikrin
Bozulmuş,insanlık şeklin
Tüm hayatın,sorun şimdi...

Evin,barkın yok gidecek
Herkes haline gülecek
Gözyaşını kim silecek?
Yakar hasret kor’un şimdi...

Senin aklın,adam olmaz
Büyü yapsan,inan tutmaz
Yemin etme,kimse yutmaz
Aklından var,zorun şimdi...

’Gel’ diyene,’git’diyen kim?
Düzeltemez,Lokman Hekim
Kin kusuyor gözlerin,kin
Desen de boş’durun’şimdi...

Düşünecektin, önceden
Bağırma,sus pencereden
Yemek yap,boş tencereden
Etme kırın,mırın şimdi...

Çocukları sefil yaptın
Hastalık ve mikrop kaptın
Gururunu bile sattın
Bak çözüldü,sırrın şimdi...

Arabayı,evi sattın
Hep yan geldin,hep yan yattın
Utanmadan,hava attın
Ne olacak,yarın şimdi?

Çek bozdurdun,senet verdin
Kimlerin gözüne girdin?
Yüzlerce kalpleri kırdın
Hani dünya malın şimdi?

Rüya bitti,oyun bitti
Kim kazandı,kim kaybetti?
Hesapta borcun birikti
Çıkmaz senin falın şimdi...

Gecen,günün belli değil
Hem sarhoşsun,hem de sefil
Daha fazla olma rezil
Yok tutacak,dalın şimdi...

Hiçbir sözü dinlemedin
Hatır,gönül bilemedin
Sayamadın,sevemedin
Eve şenlik,halin şimdi...

Ne oldu bak,işin sonu
Hep beğendin,sen huyunu
Nasıl da kazdın kuyunu
Koptu işte,film şimdi...

Git gözümün önünden,git
Bu yer değil,sana ait
Allah şahit,kullar şahit
Dilindesin,elin şimdi...

Bu kadar da hata olmaz
Bir kalp bu kadar kırılmaz
Böyle hedefe varılmaz
Kıpırdamaz,kılın şimdi...

Gönülleri hep soğuttun
Vefayı,çabuk unuttun
İnsanlığı yedin,yuttun
Kime bu çalım şimdi?

Kendin ettin,kendin buldun
Ettin de zengin mi oldun?
Unuttun ve unutuldun
Kimde kaldı,hakkın şimdi?

Vurdum duymaz ve bencilsin
Duyan duysun,bilen bilsin
Zannetme ki gönüldesin
Fizan,sana yakın şimdi.

Çoluk,çocuk pişman oldu
Hep dostların,düşman oldu
Melek huyun,azman oldu
Yok zâlimden,farkın şimdi...

Bakkal,kasap yol bekliyor
Kalbin bile,bak tekliyor
Suçun, suça suç ekliyor
Kader senin şarkın şimdi...

Kadehlerle sabahladın
Rezilliği kucakladın
Sevgileri,yasakladın
Anladı mı,aklın şimdi?

Tutsak ettin,hayatını
Yıktın aşk’ın sanat’ını
O eski,gül suratını
Ne olur,az takın şimdi...

Teneşir paklar,azanı
Sevmezler ara-bozanı
Gül mevsiminde hazan’ı
Getirdin ne lazım şimdi...

Dünya yansa,gözünde yok
Bir çift tatlı sözünde yok
Ruhun da yok,öz’ün de yok
Çekilmiyor,nazın şimdi...

Mutluluğa,yabancısın
Ne yolcusun,ne hancısın
Sen kanayan bir yarasın
Nerde eski,haz’ın şimdi?

Nutuk atma,kimse takmaz
Allah,yakanı bırakmaz
Ateş olsan,külün yakmaz
Tek sermayen,hüzün şimdi...

Döne döne,dön bakalım
Bir mum gibi,sön bakalım
Ne yaparsın sen bakalım
Yolların çok uzun şimdi...

Ne söylense,azdır sana
Bir zerrecik,anlasana
Düştün nefret belasına
Kalmadı tek koz’un şimdi...

Karın doyur,açlık ile
Dilen,geçin harçlık ile
Lâdes dedin,bile bile
Kızarır mı,yüzün şimdi?

Çok güvendin, servetine
Düştün yalan cenneti’ne
Ne oldu, o kuvvetine?
Sönmüş iki gözün şimdi...

Hasret ile arkadaş ol
İster yaşa,istersen öl
Neye yarar,olsan bülbül
Geçmez akçe,sözün şimdi...

Boş yaşadın,bunca yılı
Kimden aldın,sen bu aklı?
Hep kendini sandın haklı
Bul bakalım,çözüm şimdi...

Uyku,rüya haram sana
Kim inanır,yalanına
Ne tövbene,ne duana
Hiç kalmadı,lüzum şimdi...

Oktay Zerrin.24-08-2004/Bafra.