Ey özlemin güvercin kahvesi gözlü kadını,
Ne sen hüzünlü bir akşamsın
Ne ben yokluğuna adanmış bir karanfilim
Sen benim için her dâim Leylasın
Bense senin için şimdilerde sıradan Süleyman
Ve mağrur, suskun bir tebessümüm senin aynanda
…
Bilmiyorsun ama geceleri
Hasretimin derinliğinden çekip çıkarıyorum gözlerini
Şiirlerimde yaşıyorum ve yaşatıyorum ikimizi
Yokluğunla bölünse de gecelerim,
Tan vakti adınla birlikte doğuyorum her yeni güne
Senin gözlerinden giyiyorum seni
Ellerine ulaşıyorum sonra
Ellerini öpüyor öpüyor öpüyor,
Başını yaslıyorum göğsüme
Parmaklarım geziniyor saçlarında
Eğilip öperken saçlarını, kokunu çekiyorum ciğerlerime
Sonra,
Sonrası yok kalan ömrümün sensiz
Sonrası yok
…
Bilesin…
Ben ? Seven sadece…
Sevenlerin en sonuncusu belki de…
Her yer “aşk aşk” diye yanarken,
Aklımın en uyuşmuş
Ve felç olmuş tarafıyla hapsettim kokunu her hücreme
Ve sadece sevgini büyütüyorum gönül toprağımda
Şâhit olabilecek her şey şâhit olsun ki,
Kalbim yalnız senin aşkınla dolu
Yalnız senin aşkın…
…
Sonra,
Sonrası yok kalan ömrümün sensiz
Sonrası yok


……..s.altunbaş…22:58…15 şubat 2016…