ÖZLEDİM YİNE (12.02.16/H.TAŞDEMİR)
Sılada olsaydım akrabaların
Hâl hatır sorardım bütün hepsine
Yaşardım onlarla hep senli benli
Özledim onları özledim yine

Bir evlek bahçemde yeşermez otlar
İçinde oynardım gülle topaçlar
O sokak yollarım beni kucaklar
Özledim onları özledim yine

Ne Ali’si kaldı ne de Yaşar’ı
Açtım yine acı hatıraları
Eriyor yanıyor yüreğim yağı
Özledim onları özledim yine

Çocukluk çağımla gençlik çağımı
Birlikte geçirdik yokluk varımı
Bakın unutmadım bütün anı ‘mı?
Özledim onları özledim yine

Bıraktım oraya nazlı turnamı
Ben mahzun kalınca sormaz halımı
Nedamet hisleri vurdu yanımı
Özledim onları özledim yine

Bedeni bedene hem de göz göze
Sarsaydım gölüme hem de biz bize
Hasretlik bağrımı ezercesine
Özledim onları özledim yine

Kadir Mevla’m sana bir dilek tutsam
Gönlüme yaslanıp bir kez uyutsam
Göz göze gelerek göğsünde yatsam
Özledim onları özledim yine

Taşdemir hasretle kor gibi yanar
Korlarım dönüştü oluştu lavlar
Ömrümün defteri bitti hey dostlar!
Özledim onları özledim yine