Deniz kokuyordu adam
Yosun renkleri takınmıştı dünyaya bakışına...
Oysa maviye ırak düşerdi çocuklugu
Yinede biliyordu
Balıkların mezeliğini rakı sofralarında..
Ayışığı altında nihavendi farketmişti sona varmadan...
Tuzunu katmıştı en derinlerin
Kabına sığmaz tutkularına...
Şiirlerin haykırdıklarını bilmişti
Ve dizelerin anlamsızlığını sevgiliye yazılmamışsa...

Sılaya varmaz şehir terminallerinde mola vermiş
Hiç bitmeyen bir yolculuktu hayatı.
Çantasında sıradan yan koltuk muhabbetleri
Soğuktan üşüyen gece yalnızlıkları vardı...
Deniz kokuyordu adam
Maviye ırak düşsede çocukluğu
Balıkların kardeşliğini gözlemlerdi
Diplerin çalınmış en küçük parçalarında.
Sadece kelimelerin dindiremediğinin farkına varmıştı
Yasak yemişi birkez daha ısırmak arzularını
Bir incir yapragıydı yüreğinin tüm çıplagını örten

Ve kovulmuştu cennetten nice günah zamanları...
Nihayetinde annesini seven küçük bir çocuktu
Hepimiz gibi...
Özlemleri vardı onun kucagında bıraktığı
Son yozlaşmamışlıklarına dair...
Çoğu gece gözyaşlarını biz görmeden dökerdi
Ve umudu kapısına kul ederdi
Ona benzeyen bir kadına

Teslim edebilmek adına tüm yüreğini...
Çivi çakmiş,keser tutmuş,tuğla tozuna bulanmıştı
Çocuk elleri adam sancılarıyla...
Silah kuşanmış,bir kadının saçlarında dolanmış
Ve suretinde saplı kalmıştı
Adam elleri çocuk sancılarıyla...
Yanlızlığı sarıp içmişti çogu zaman
Cigara kagıtlarına...
Ve bir kereliğine bile olsa
Tütün basmışlığı vardı kanayan yaralarına...
Velhasıl hepimizden biriydi hiçbirimize benzemeyen...
Deniz kokuyordu üstelik adam
Maviye ırak düşsede çocukluğu...

Ben onu tanıdığımda
Biletini gidiş-dönüş almış
Yorgun bir yolcusuydum hayatın...
Küçük ve uzak bir pencereden seyrettim adamı
Bir "merhaba"lık daracık vakitlerdi...
Sonra arsızca sevdim
Üşenmeyip sevdalandım...
Suretiyle kaç gece karanlıkta aydınlandım...
Deniz kokuyordu,Tuz kokuyordu!
İnadına gözlerine yosun renkleri takıyordu...
Bir hasret,bir ayrılık,bir umut oluyordu adam...
Birde korkunç bir sıradanlık yalan zamanlarda!!!

Ne yazık!
Gurur aksi ve ihtiyar bir kılavuzdu hep içimizde
Bir daha aşkın yolunu hiç göstermedi!...


KraLıN KıZı