Ah bu dost sandığım yüreğim,
hep darbe aldı her zaman ki gibi,
dost dediğin küs kalsan bile,
paylaşılan her ne olursa olsun,
içinde tutan değil midir.
Yeri geldiğin de yanında,
yanında olmak değil midir.
Zor zamanlar da sırdaşın değil midir.

Hani nerede bütün bunlar,
her şeyi bir an da silip atmak,
umursamamak bu kadar kolay mı?
ya da bu kadar basit mi?

Hiç bir şey olmamış gibi,
yoluna devam etmek!
Ben bu değilim ama;
yaptıranlar var,
hatasız kul olmaz,
pişmanlık da fayda etmez gerçi,
sözüm de duran insanlardan,
hiç bir zaman korkmayacaksın,
yeri geldiğin de hesap soracaksın,
yeri geldiğin de evet küsüp gideceksin,
tek olması gereken inanmak,
inanmıyorsan eğer,
zaten dostluk olmamıştır..

Sözlerim kilitlendi şimdiler de,
ne yazsam boş artık,
ne insan tanıdım yüreği güzel,
kalemimi, sözleri güzel.

Ne insan tanıdım olduğu gibi değil..
İkisinin arasında ki fark,
biri dost
diğeri arkadaş.
paylaşmak evet zor,
belki de anlatmak da zor,
biliyorum ki,
her şey boş..





08/02/29016
14:45/pazartesi
yazan: şebnem örs