1
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
1028
Okunma
Üzüm rengi gözlerinden
Şiirler süzülür gecelerime
Yanı başımdadır durur
Sessizliğin.
Kim anlar ki
Düğümlenen nedir peşin sıra
Kim duyar ki
Göğermiş buğdayın sesini
Kim dokunur
Sararmış enir yaprağındaki hüzne…
Bir kibrit çöpünün
Işığındadır şimdi herşey
Gün geceye ermiştir
Nefes toprağa.
Üzüm rengi gözlerinden
Şiirler süzülür gecelerime
Yanı başımdadır durur
Sessizliğin.
06/02/2016
ödemiş