Artık rakı kadehlerindesin... gözlerin, saçların, ellerin.... ve bana söylediğin her söz radyoda çalan acı bi şarkı şimdi....
Her gece meyhanedeyim artık seni unutmak için içiyorum. Ama bi anda korkuyorum seni unutmaktan seni unuttuktan sora ne kalıcak geriye geçmişimden?
Sanki ben hiç yaşamamışım sensiz, sensiz bi anım geçmemiş gibi ....
Özledim ama haykırmamam lazım bunu, benim bile duymamam lazım söylerken yoksa gidemem, kopamam geçmişimden...
Fırtınalı denizdin batmayı göze aldım sürükledin beni, savurdun ama batırmadın. Büyük bi yangındın kül olmayı göze aldım yaktın ama öldürmedin, kül etmedin....
keşke öldürseydin keşke batırsaydında bu içimdeki anlamsız umut olmasaydı....
O umut ki hep bi hançer kalbimde, nefes aldıkça batıyor, çok acıyor canım seni düşünürken, seni özlerken....
Gitme diye arkadan haykırdığım gün geliyor aklıma sende gitmek istemiyodun ama birşeyler seni çekiyodu ve ben engel olamıyodum buna....
Bağıra bağıra gittin hayatımdan dokunamadım bile sana sonkez, sarılamadım ve en acısı öpemedim dudaklarından bana hayatımın en anlamlı seni seviyorumunu söyleyen en mutlu anları yaşatan dudaklarından...
Bir silüetsin artık bir gölge dokunmak imkansız artık sana.... kalbime sığmıo artık acın taşıyo benden, bedenimden....
Öyle kasılıyorum ki geceleri yatağımdan öylebi fırlıyorum ki anlatamam ve nedense gözlerim hep yaşlı uyanıyorum, rüyalarımda hatırladığım tek şey senin yüzün ve hoşçakal deyişin....
Artık nefes bile alamıyorum içtiğim hiç bir kadeh teselli vermiyo hiç bi sigara dindirmiyo azda olsa acımı, artık yaşamak haram bana biliyorum....
Hayat bana rol keserken mutsuzluğu, yalnızlığı ve en önemlisi acı çekmeyi kesmiş....
Ama bu çok acı artık bu dünya bana ait değil bende ona gidiyorum bu sonsuz acıdan kurtulmak için bedenime daha fazla eziyet etmemek için gidiyorum....
Umarım herşeyi unutursun bütün yaşananları çünkü hatırlamak sanada acı verir umarım benide unutursun sil baştan başlarsın hayata... nasıl yaparsın bilmiyorum ama sağlam kal, gidiyorum hoşçakal....