umutla kundaklanmış bir çocukken sevdam
ve keder
içimize sızacak bir yol bulur
biz farkında olmadan


b i l i y o r m u s u n ?
güvercinler göğün maviliğinden hiç vaz geçmiyor
kanatlarından vurulsada


kandilsiz gecelerim zor yakalardı sabahı
penceremde nöbete durdukça kabuslar
ki...
yüreğimden asırlar öncesinden kalma bir sızı
dalgası olmayan bir kumsalım senden sonraya



ben yine yırtık ceplerimde çakıl taşları saklarım
kış gecelerinin o ılıman sıcaklığından kalma
ve ben vedalarına terk ettiğim o şehirdeyim
caddelerim harabe sokaklarım çığlık çığlığa



oysa ki...
adresi unutulmuş bir mektup gibiydim
sahipsiz ve tutukluydum varlığına


şimdi sen
avuçlarımın ayasında sakladığım sahipsiz bir sızısın
gölgesini terk etmiş bir gün doğmaz ki bahtıma
ki sen
bütün rüyalarımı geçelerimden bir bir çalsanda
tövbelerim dualara durur bende
günler ayrılığa



aysu
sonu vuslata varmış bütün sevdalara