ÖYLE EL GİBİ UZAK DURMA
Öyle el gibi uzak durma
Uzat ellerini avuçlarıma
Çevir bakışlarını gözlerime
Bu kez olsun,kulak ver sözlerime
Gel,eski acıları maziye atalım
Yepyeni umutları dünyamıza katalım
Yaklaş,yaklaş ne olur,bir adım daha
Sokul,gir otur şu sol yanıma
Zaten senin değilmi orası
Sanmaki konaklayacak başkası
İstersen bir ömür kal orada
Sevgilerimle,aşkımla bir arada
Ne gerek var öyle çekinmene
Haydi durma gel,dol şu gönlüme
Dünlerin tümünü,silip unutalım
Yarınlarımıza özlemlerimizi katalım
Sona ersin yıllar süren hazanlarımız
Dolsun mevsimlerimize baharlarımız
Haydi gel gülüm,gel artık
Gelde, bitsin dünyamdaki kahrolası yalnızlık
Hiç olmazsa arada bir uykularıma görün
Gülümsesin düşlerime,o gül yüzün
Gelde kurtar beni kabuslarımdan
Adının heceleriyle uyanayım uykularımdan
Yok-, eğer gelemem dersen şayet
Bari seni yazan kalemime hürmet et
Tebessümlerinle sar, sarmala
Düşsün gülümsemelerin mısralarıma
Artık dörtlüklerim hüzünlere kalmasın
Öksüz yetim şiirlerim
Şarkılar türküler söylesin
Bir daha,bir daha ağlamasın.
Abdurrahman Güngör.