YAŞAMAYA ARTIK ZAMAN KALMADI
Altmış sekiz yaşı doldurdum şükür
Şair olup şiir yazamıyorum
Gözüm ağladıkça kanlar döküyor
Yaşamaya artık zaman kalmadı

O güzel gençlikte yapılan işler
Yorulmak bilmezdi o ayak eller
Yarın olur gene bekler aş işler
Yaşamaya artık zaman kalmadı

Geldi gurbet çattı boynumu büktü
Kalabalık evim boynuma yüktü
Geçinmek yaşamak bir hayli güçtü
Yaşamaya artık zaman kalmadı

Amil ovasında bir sözüm kaldı
Çukurova’sında bir ahım vardı
İlimde sevdiğim ahıyla yandı
Yaşamaya artık zaman kalmadı

Gecenin ışığı ay ve yıldızlar
Yolculuk başladı anlayın kızlar
Artık sonum geldi bitti umutlar

Yaşamaya artık zaman kalmadı
Ne tatlı mazimdi kör düğüm oldu
Umudum sönünce gözüm kör oldu
Kulaklarım sağır hiç duymaz oldu
Yaşamaya artık z aman kalmadı

Taşdemir yazıyor her saat başı
Dertler çoğaldıkça oldu binbaşı
Söndü artık benim fitilin başı
Yaşamaya artık zaman kalmadı
20.06.2015/Hasan TAŞDEMİR