Benimkisi kara paltonun altında
sübyansı varsayımların geç kalınmışlığıydı.
olasılıkların gölgesinde yaşanmamış
mevsimlere nispet edercesine
şımarmak istiyorum.


Bu yüzden adını bile sormadım.!


Zamanımın tiryakiliğine inat,
sevmelerimin kıyısında yaşamaya
muktedirdim aslında,
ama senin
her gidişinin ardından
beni tekrar tekrar gömme çabaların.


Yüreğimin yumuşak bir tarafına
tükürmelerinden usanmaya başladım.
mağrur, ne yaptığını bilen hallerin
benliğimi kendi içine mahkûm ederken,
içimden sana küfürler saydırdım.


Daha adını bile sormadım.!


Git diyen bakışlarımda
çıldırası bir sarılma tutkusu saklı,
belki de sarılırdım kar yağmasaydı.


Üstelik! kestaneleride don vurmuştu.
bir daha kim bilir ne zaman rastlarım sana,
kestane pazarında.
alaycı bakışlarına kıl oldum.
seni en çok yarın özledim,
daha çok özlerim biliyorum.

Bu yüzden


daha adını bile sormadım.!