Neyin kini sen söyle, hesap hep aynı hesap
Varmı kanamaz yara?.. yazmaz ki hiç bir kitap
Kimler çekmedi acı, bitsin atık bu fesat
Oyun içinde oyun görün bak kancıkları...

Geçmişin yarasından, yaşar hala sızıları
Kire düşen alından silinmez yazıları
Çekilen acılardan ders almaz bazıları
Sermaye sanıyorlar,tamdan gayrı buçukları...

Kızıl oyunlarında zehir sırça yürekler,
Vatan topraklarının altı üstü köstebek.
Durmaz deşer dibini sözde akil dönekler
Giyiyorlarken şimdi al yazma fistan etek...

Ölmesin derken çocuk çatal dilli hergele
Yılanın gözyaşıyla çılız tiz çığlıkları
Türk’ün merhametinde iki ara bir dere
Vatanıma göz diker kahpe zaman çocukları...

Puşt sarmalında yanar viran olur şehirler.
Kan içerken İhanetin soytarı itleri.
Kahpe tuzaklarında kana bulanmış eller
Düşürüyorken vatan toprağıma şehitleri...

Erdinç SERT