Bilinmezler Yumağı Hayat Denen Muamma...

Koşarsın-koşarsın; dönüp baktığında;
Bir arşın yol alamadığını fark edersin..
Mesafede mi, yoksa adımlarda mı sorun?
Ya-da
Aynı çemberde dönen mevsimler mi aldatır?
Çözülemedi henüz hayatın şifreleri...

Hayat tekdüze değil, çalkantılı/boralı;
görünse de bahtiyar, bir yanı kırık dökük..
Güzelliklerle çile aynı örgü içinde;
Şaşırtır cilveleri...

Akmaz ki sular aynı seyrinde?
Bir bulanık, bir duru..
Mevsimler de şaşırtır,
Çıkar da şirâzeden eser-yağar zamansız..
Heyelanlar! Taşkınlar!
Bütünden birer-birer kopup giden parçalar...

Kodlanmış vazifeler şuurlu hücrelere..
Bir ilâhî tecelli zıtlıklarda enerji!
Hâlden hâle geçişler sanki ışık hızında;
İçsel ve-de fiziksel, hep devinim içinde...

Olmasak da farkında;
Hayat, insan ve zaman birbirine zimmetli..
Çözemeyince akıl, formülün şifresini;
Herkes kendi yönüne çevirir ibresini.

20 OCAK 2016 / Metanet Yazıcı