kendimi bulma peşindeyim
hangi sokak var geçmediğim
hangi bir harabe kaldı uğramadığım
dünden kalan söküp atamadığım …
umut anka kuşunun kanatlarının altındaydı oysa…
çamurlu yollarında yürümek için zaman çok kısaydı







yarın yok, yarından sonraki yarınlar da
sadece beklemek var saatleri hiçe sayarak
saatin yelkovanını, güneşin son ışığını,
bir anlamı yok…
özlemden falan da şikayet etmenin…







bir korku çemberi içinde
yalnızlığın iç burkan tarifi biraz zor
beynime mıhlanmış
geçmişe yönelik garip pişmanlıklar
kendime karşı bir savaş açmışım sanki…







toprak ayak altlarında kalarak koyulaştı
bütün mavileri saklayan sular bulandı…
hırçın dalgalarla…
buruşturup denize attığım şiirlerle…







bir düşünce girdabı ki hayatın sonsuz boşluklarında
bir yürek çarpıntısı sadece
dökülür siyah mürekkebinden boş sayfalara dertler
ahlar, vaktinden önce
hüzünlü kelimelerle doldurulmuş
buruk bir şiir hikayesi







bir memenin acımsı sütünü emen,
sert bir bakışın korkunç ışıltısıyla sönen
acıları hangi şair söyler ki yoksa










koparılan her güzel çiçek yeniden açacak gökyüzünde
acıların ateşinde yanmış, arınmış
küllere gömülü bir elmas parçası gibi saf
aziz bir güneşin ışıltısından daha parlak
gökleri yarıp doğacak yeni bir gün





redfer