2
Yorum
11
Beğeni
4,9
Puan
1377
Okunma
eskiler alırlardı eskiden
paslı sesleriyle eski adamlar
eskimiş yaşamlar veriridik
toz ve kül alırdık
yağmur öncesi eski bir hüzün için
yırtık bir gergefin
sararmış gülüne ilişirdik
bir göçmen karanfil
al rengi bir uçurtmada
eskitirdi kendini durmadan
yarası taze zamanlara
merhem olurdu kokusu
kırgın gölgelere çıkardı yolumuz
bıçkın sözcükler tanımlıyor şimdi hayatı
kavruk günlere dönüyor değirmenimiz
kaç yasaklı dönencede vurdum kendimi
kaç kere yoruldum tanımlamaktan
sesimin vurulduğu sabahları
Latif KÖybaş
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Cevap Yaz