YOKLUĞUNA SİTEM
İşte bu günde yokluğundayım
Çoktan gölgelere sinmiş bakışlarım
Ve sensizliğe her basışında adımlarım
Hasretinin çaresizliğine koşuyor acılarım
Oysa bak,hava ne kadar güzel
Ne bir bulut var gökyüzünde,nede bir yel
Ama sen gel de
Bana sor birde
Sanki hazanlarda savrulan sararmış bir yaprağım
Sanki suya hasret kurumuş bir avuç toprağım
Hepten bulutlanmış havalarım
Hıçkırıklara düşmüş bakışlarım
Biliyorum yine gelmiyeceksin gittiğin yerlerden
Yine ırayacak hayalin gözlerimden
Ve sen gülümserken hayata oralarda
Ben tir,tir titreyeceğim hasretinden
Çok,çok üşüyeceğim buralarda
Oysa,oysa çok değildi senden istediğim
Çok şey değildi be meleğim
Sadece küçücük bir umut
Sadece bir avuç mutluluk
Kimbilir belkide sen haklıydın be gülüm
Belkide ben haketmiyordum mutluluğu
Belkide sevmeyi hiç haketmedi şu gönlüm
Ama sevdim be bir tanem
Sevdim her şeye rağmen yinede
Hatta sonunda acı çekeceğimi
Yokluğuna düşeceğimi
Bile bile hemde
Bak işte yine yokluğunun amanlarındayım
Yine hasretinin çekilmez zamanlarındayım
Biliyormusun öyle bir yer etmişsinki bağrımda
Ve ne yapsamda
Vaz geçemiyorum bu sevdadan
Kurtulamıyorum kahrolası yokluğundan
Ve kendimi hep mısralara atıyorum
Hasretimi,özlemlerimi şiirlere katıyorum
Sanıyorumki bir gün sesim duyulur
Bir gün olur dualarım kabul olur
Ve ben sensizliklerden kurtulurum
Gözlerini bakışlarımda bulurum
Sahi ne dersin be meleğim
Sence kabul olurmu bu dileğim.
Abdurrahman Güngör.