...YETER...
Yaşarken daima gerçeği savun.
Ölüm bir gün gelir avun ha avun.
Nasıl olacak diye düşün hep yarın.
Bu günü,dün’üne benzetme yeter.

Durumundan fazla uzak açılma.
Çok var diye sere, serpe saçılma.
Kene olup el sırtına yapışma.
İsrafçıya bir kılavuz ol yeter.

Dostu hiç bir zaman var diye sevme.
Dost veremedi diye ona ilenme.
Dost yanında iken,her dem her yerde.
Eski günler hatırını bil yeter.

Çok gereksiz insanları tanıdım.
Gereksizler arkasında var’idim.
Mert bildim, namert olmazlar derdim.
Vefalıya bir kılavuz ol yeter.

İnsanın yüreği büyük olmalı.
Her sevgiyi yüreğine almalı.
İnsan olan geçmişi unutmanalı.
Ahde vefa’ya kılavuz ol yeter.

Mazileri insan kafadan silmez.
Acısı olanın hiç yüzü gülmez.
Gönlü kör olanin gözü de doymaz.
Şükredene bir kılavuz ol yeter.

Kalpte ne var ise dilden dökülür.
Gam yükü çekenin beli bükülür.
Suskun kalbim ta dininden sökülür.
Bilmeyene bir kılavuz ol yeter.

Erol’um der ne söyle’yim neyle’yim.
Ölüm bizim peşimizde her daim.
Azrail bir gün gelecek bunu bilin.
Sevaplara bir kılavuz ol yeter.
12.01.16 Erol Köktaş