kovmalarına kup olsun diye sövmelerine kup olsun diye
kalp kırıklığı diyorsun sen bunu hep yaptığın için
başkalarına devamlı yakıştırmaların iftiraların
seven kalbi bile kuruttu gitti engeller koydum
kötü ruhunu sakinleştirmek nefretten mutlu olduğunu
sonrada öğrendim başkasına yapamadıkların
kötülükleri bana uygulamak kalbimin büyüklüğünden
kıskanmadım seni çünkü sevdim seni güvencimde
vardı kendime ben yapmadıysan sen hiç kıskanmamalıydın
sevdiklerin kanatlanıp uçtuklarında hep benim kanatlarımı
kopardın kovaladın asaladın yolları gösterdin kovaladım
gittim kalbim sendeydi ellerinle çöpe atan sendin
ben hep seni çağırdım seslendim gel dedim git demedim
dualarımla korudum seni dualarımda yağmurdaki
şemsiye gibiydi dualarımın seni koruması kalbine
sokmadın hiç sende olmadım kalbinde yaşamadım
sadece hep karaladın kırdın beni yapboz sanmalarındı
seni benim gibi seven olmamız fazla sevgi seni şaşırttı
hep senin ağzındaydı beni sevenler yeter al sen
sevdiklerinle mutlu ol bir tek beni sevmedin