Dün gezinirken yine düş bahçemde
Sensizliği gömdüm mezara
Evet suçluyum ben bu sıralar
Cezam ise müebbet gözlerine hapsolmak

Sen yokken gözlerim nöbet bekler sabahı
Zihnimin vardiyasına inat bir şevkle
Yokluğunda hiç bir şey eskisi gibi değil
Kışın yerde yok beyaz,yazın ağustos bile ayaz

Yanımda yokken bile sanki benimlesin
Ben seni hep hayal ettim de yoksa
Sende mi hayalettin
Bensizlik nasıl dedin ya geçen çarşamba

Sensizlik çarşambaya küsmek en çıkmazından
Çölde üşümek,okyanusta susamak
Sensizken salıncak kurdum yalnızlığımdan
Senin geleceğin günü iple çektim Salıncaktan ödünç alarak

Sen yokken martılar sordu bana hatrını
Sustum yutkundum bir şey diyemedim
Simit attım özlemimle semalara
Martılar almadılar Selamımı
Ne dersin galiba onlarda bana biraz kızgın

Şimdi sen benim yanımdasın ya
Bana her şey güzel geliyor bir tanem
Sayfalarca yazsam sevincimi kimya defterime
Seninle yaşamalıyım bu sevinci yalnız yerime