Puslu bir tren gibi geçti sislerden aşk
Kırık dökük bir düş kaldı akşamlardan
Ve bir mektup senden,
hiç okumadığım...
Ağlamadığım...
Sessiz bakışlardan bıraktığım kelimelerden
Seni bir yağmura yazmak geliyordu şimdi...
Kurumuş dallara,
ve sonbahardan kaçan kuşlara
Öylesine parçalandı kasım bulutları yüreğimde
Gittin...
Herşey gibi...
gençlik gibi...
hiçbir şey kalmadı...
Bir gülümseme olabilirdi belki...
Olmadı...
Çok zamanlar geçmiş sensiz boşuna...
İncecik keman sesleri kasıldı kulaklarımda
Hüzünlü mevsimlerin yıldızlarına sakladım kendimi
Ve teselli bulduğum şiirlerin kucağında uyudum,
karanlıklarda...
Kuşlar misali çırpınıp durdum gökyüzünde...
Yüreğimden düşen sen,
ve sende boğulan ben...
Türküler söylendi ilk aşkın devamına,
Sensiz söylemediğim...
En sevdiğimiz parka bir tren istasyonu yapıldı
Gittim...
Herkes gibi...
sen gibi...
kaybolan kelebekler gibi...
Bir şans daha olabilirdi...
Kaybettik...
Çok zamanlar geçmiş sensiz boşuna...

25.12.1999/SARAY
Saat:00:34:15
B.BİRİCİK.