Üstüme örtün geceyi yârimden ayrı kalmışım
Karanlık gönlüme kılıf olur üşenmeyin örtün geceyi
Hasret sokaklarında hep gezdim bana siz acımayın
O yar bana acısın onsuz kaldım örtün üstüme haydi geceyi
Bırakın hiç uyanmayım hep uykuda kalayım
Ayrılık zehirli ok bırakın uykuda kalayım uyandırmayın beni
Yazdım tüm şiirlerimle bıraktım kalemimi neden diye sormayın
Gönderdim yâre şiirlerimi beğenmez ise sakın kızmayın ona
Şiirlerim benim gibi üşür rüzgâr eserse benim üstüme örttüğünüz gibi
Üstüne siz geceyi örtmeyin baharları örtün bahar koksun
Ah o vefasız yar kendisine yazdığımı anlasın hatasını bilir belki
Ya da bırakın benim gibi yabancı kalsın bir köşede okunmasın
Parçalayın yüreğim gibi nasılsa değeri yok benim gibi
Silinsin yârin zülfünde silinen ellerimin izi gibi üzülmeyin
Ben alıştım artık örtün üstüme geceyi daha fazla işime karışmayın
Mehmet Aluç