Bir gün kara toprak alacak bu bedenimi
Yine mutsuz edeceğim arkamdan feryat edeni mi
Unutmayın ki sizlere bırakıyorum bütün sevgimi
Sevenlerim olduğu için şanslı hissediyorum kendimi

Telefonlarla selayla çağrı yapıp vefatımı duyurdular
Zahmet ettiler çok uzaktan gelip cenazeme buyurdular
Yıkadılar tertemiz,nasip oldu kefenleyip sardılar
Hoca tekbir aldı hep birlikte ona uydular

Namazımı kılıp dualarla haklar helal edildi
Cemaat dağıldı tabutumun başına gidildi
Omuzlara alınıp elden ele arabaya verildi
Cansız bedenim ruhuma bakıp içeride gerildi

Zamanı olan dostlar mezarlığa kadar geldiler
Tekrar el ele verip tabutumu yere indirdiler
Yumuşak olsun diye altıma biraz toprak serdiler
Yatırdılar buz gibi yere tahtaları tek tek dizdiler

Eller de kürekler herkes sanki yarış ediyor
Biri alıyor diğerine tebessümle geri veriyor
Yavaş atın dostlarım ayrılık vaktı geldi zaman eriyor
Siz gidince canım dediğiniz bu beden yalnız kalıyor

Öldüğüme değilde sevdiklerimi üzdüm ya ona yanarım
Mevlam nasip etmedi fani dünyada belki ahirette kanarım
Sevenler cennette olur elbet cehennemden nasıl ararım
Bu dünyada sevdgi, hasretinden yandım yine yanarım

Herkes gitti mezarımın başında bir hoca kaldı
Geldi baş ucumda durdu talkımı bağırıp duyurdu
Biraz ileride boncuk gözlüm,gözü yaşlı duruyordu
Acısından allahım deyip ellerini dizlerine vuruyordu

Kimse kalmamıştı bir tek o vardı mezarımın başına geldi
Çok üzgündü ama ben mutlu olayım diye yaşlı gözlerle güldü
O benim gönlümde zaten nadide kırmızı güldü
Canım kurban olsun deyince kızdığın senin delide öldü

Mezarımın üstüne uzandı bedenimi değil toprağımı seviyor
Tırnaklarını geçirmiş toprağa öfkeyle dövüyor
Yüreği güzel boncuk gözünde yaşlar hala beni övüyor
Canım lütfen üzülme bu deli hep sevdi seni yine seviyor


YALÇIN DOĞAN