ESki ÇAĞIN İNSANLARIYIZ
Şimdiki devrin çocukları
Yeşermeden ham meyveleri koparıp
Ulaştığı sandığı şeyin ne olduğunu
Anlamakta zorluk çeker.

Zor olan meyvenin koparılıması değil
Asıl zor olan sevgiyle yeşertilen
Meyvenin dalından koparılmamasıydı.
Kalbe ağır gelirdi .
Yere düşüne kadar bekleyip
Öyle el uzatmaktı bizimkisi.

Biz eski çağın insanlarıyız
Yeniler ayak uyduramayız
Sevgiyi günlük sananlardan değil
Sevdiğini bile kendine söylemediği
İçin değerlidi sevgimiz , sevgilimiz

Kalbin İçinde biriken sevginin
Ard ard binmiş sıra dağların
Erişip yollarına varmak imkansızdı.
Zirvesindeki erişilmiez suların
Tek damlası için çabalayanlardık biz
Çabanın sonunda tek damlası yeterdi .
Kalbin sevinçten cirit atmasıydı .
Cirit hedefini bulsa
Dünya sevgi çölünden
Sevgiye mağruz bırakılan olurdu .

Sadece bir damlasındaydı hayat
Vücut her yudumunda hayat bulmasıydı .
Ab-ı hayat suyu gibiydi
Amacımız dünyada uzun yaşamak değildi
Sevgi dünyasında sonsuz sevgiyi
Yaşamak arzusuydu bizimkisi

Celal AYDIN