Neyin bedelini ödüyorum ki, anlamıyorum
Gün geceye dönerken, karanlık odamda
Seni düşünüyorum, yine
Saat sabahın 5’i olmuş...yine gördün mü ?
Uyku tutmuyor, bir türlü
Sen yanımda olmayınca, ellerimi tutmayınca
Sersem sepet öylesi dolaşıyorum


İçinden çıkamıyorum, yaşam öyküsünün
Her yazdığım şiirin içinde seviyorum seni özgürce
Öyle çok isterdim ki başımı omzuna koyayım
Saçlarımda gezinsin, parmak uçların
Eteklerim fırfır dönsün sevinçten
Başımda kelebekler uçuşsun ....pır pır diye
Ben her gece seni içeyim aşkın çeşmesinden,
İçer gibi kana kana ...


Hepsi hayal ... uyanıkken gördüğüm düşler
Ne yaparsam yapayım yaşam seni sunmadı ki bana
Oysa ki hazırdım, ben
Aşkın sofrasında hep seni bekledim ...


Şimdi bardak boşalırcasına yine yağmur yağıyor
Gök gürlüyor şimşek şakıyor...
Ben yine korkuyorum ki
Sen yanımda yoksun diye


Ne olursa olusun, hep senin gelmeni bekleyeceğim
Yıllar, geçecek belki .... karlı, tipili, boranlı ...


Yıldızlar göz kırparken, denize yakamoz yansırken
Hep hayaline sarılacağım,
Sesim belki ulaşmayacak sana dönüm dolaşıp
Kendimle kaldığım baş başa noktasındayım


Bir gelseydin, yüreğinde beni hissedip
Yüzümde ilkbaharın en güzel çiçekleri açardı ...
İnan bana ... işte hayatımın manası seninle anlam kazanırdı...