Bende yırtarak bıraktığın her iz biraz daha acıyor, acıtıyor . . .
Kazıyamıyorum, çıkartamıyorum bu hatıraları
Her canlanan an, seninle olan her an ve senin olmadığın şu an
Gözlerime, bedenime ve gönlüme sessizlik ve sensizlik indi
Senin gittiğinden beri ey sevgili . . .

İçimden gelmiyor, kalemimden dökülmüyor hiç bir kelime
Hiç bir şey acıtamıyor canımı, şeytana res çekiyorum
Darbeler sadece gıdıklıyor bedenimi
Asla güçlü duramıyorum, yıkıldım fakat fermansızlık hala benimle
Ve ışıklarımın hepsi söndü sen gittiğinden beri

Fenerlerden gelen gece yarısı aydınlık gibi gelmiştin hayatıma
Ve şimdi o ışık yok sen yoksun sadece anıların ve yokluğun içinde boğuluyorum
Kimseye bakamıyorum çünkü seni görüyorum
O sokaklardan geçemiyorum çünkü hala sen varsın
Koklayamıyorum ellerimi çünkü senin kokun sinmiş
Lakin unutuyorum, karanlığımı tekrar çaığırıyorum
Adımlarım kaldırımları yarıyor, avuçlarım soğuk bedenim sensiz

Sarılamıyorum sana, gözlerine bitemiyorum, neden gittin ?
Seni hissedemiyorum neden gittin ?