TAKSİM’İN ORTASINDA

Ne kadar da uzunmuş bu şehirde sokaklar!
Seni sabah kaybettim, akşama bulamam yar.
Bavulum da pek ağır, yürürken beni yorar,
Hangi ademinoğlu benim için bi tutar?

Bu şehirde kapılar biri birine bakar,
Üzerindeki adlar hiç tanıdık değiller.
Acaba hangisine "nerdeyim" diye sorsam;
Zahmet edip bir adem, bilmem cevaplar mı yar?

Toprak zorla gizlenmiş; örtmüş kaldırımlar,
Lambalar bedava ki; ne kadar çok ışık var!
Şehirde ademoğlu, yeşile düşman mı?
Sanki hayat sıradan; herkes kuyruklarda yar.

Sokakda dilenciler, çöpten ekmek yiyenler,
Vitrinler pasta dolu; bunlar süs için mi yar?
Bu binalar müze mi? Evler ne kadar çok ki!
Neden buralar varken, insan sokakta yatar?

Taksimin ortasında, elde kağıt, rengi mor,
Onda adım yazılı; çok da okuyanlar var.
Belki seni getirir, sanki bana son umut!
Merak etme! Orada seni bekliyorum yar.

06.01.2016

MCİO