Saçlarımız artık gümüşe boyandı farkındamısın?
Gözlerimizin altında torbalar
Yüzümüz pürüssüz değil eskisi kadar
Her bir çizgide ayrı hüzünler saklı
Gözlerimizin buğusunda geçmişe dair pişmanlıklar.
Artık eskisi kadar hızlı yürüyemiyoruz yollarda
Bir çırpıda sokakları arşınlayıp
Çılgınlar gibi koşuştuğumuz zamanlar geçti
Bir güne neler sığdırırdık çekirge misali bir orda bir burda
Pire gibi hiç durmazdık yerimizde,
Şimdi kaç kere dinlenir olduk yol boylarında
Sırtımızı yaslayacak nefeslenecek duvar dipleri,ağaç gövdeleri gözetler olduk
Bir zamanlar adımızı,aşkımızı yazardık halbuki;
Durup dinlenmeden.....
Gün yetmezdi de geceleri sabaha erdirirdik çoğu zaman
Ne çok gezerdik,ne çok güler eğlenirdik.,
Şimdi çarşı pazardan yorgun argın dönüp,
Bir nefeslik nefesimiz varmışcasına nasıl da atıyoruz kendimizi koltuğa...

Üstümüzü örtecek insanımız yok yanımızda...

Aynı ilk yıllarımız gibi ömürlük sevdam
Bizbize başbaşa
Arada olan tomurcuklar büyüdü yeşillendi serpildi
Hepsi birer tarafa kaybolup gitti
Ayda yılda bayramlarda yol gözler olduk
Şimdi bayram değil seyran değil
Gelmezler ki;

Gözlerimin bakışı donuklaştı,canımdan can çekiliyor sanki
Üşüdüm,,,,,, biliyorum ki sende üşüyorsun...



Ben yine koşuyorum biliyor musun?
Saçlarım siyaha boyanmış yine?
Gençleşmişim,çakı gibi delikanlıyım
Yaslandım bir ağaç kütüğüne,,,,

Bekliyorum...
Biliyorum sen de geleceksin az sonra.......