Ne zordur, ahkam kesen gecenin karanlığı
Sinsice dolaşır ıssız kuytularında
Yalnızlığını kollar duvar aralığından
Kapı gıcırtısı belirirken kulağında
Rahat vermez bir türlü, gölgesi peşindeyken



Aklını kurcalayan belli belirsiz hayal gibi
Gözünün önünden geçer ama anlatamaz
Tılsımı esrarengiz zifiri karanlığı içinde
Her nereye gitse izler, gölgesi peşindeyken



Çamur sıvar gibi suratının ortasına
Simsiyah lekesini kaldırmaz inadına
Unutmak istedikçe çıkar hep yamacına
O kahrolası yılların, gölgesi peşindeyken



Karanlığı bekler ortaya çıkmak için
Sabahları olmazken kabuslu rüyasında
Uykusuz gecesine gelirde, gitmez niçin ?
Sarhoş gibi uyanır, gölgesi peşindeyken



Geriye baksa bile, koskocaman bir boşluk
Mutlu anı olmayan, hamuruyla yoğrulmuş
Keyfi yerinde olsa, elbet olurdu hoşluk
Hangi tarafa dönse, kapalı bütün yolu
Nasıl huzurlu olsun, gölgesi peşindeyken




Nesrin Önem Demir
03 01 2016