6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1653
Okunma
Kar yağardı lapa lapa, zerreler nakış nakıştı,
İnsicamı bozulmuştu, beyaz siyahla barıştı,
Sere sepken ak taneler, sığ köşede garip duran;
Evsiz, barksız, kimsesizin, gözyaşlarına karıştı.
Yağan kar rayihasına, toprak kokusu sinmişti,
Soğuk ama güzel yüzü, bu kokuyla ısınmıştı,
Uzaklardan ihtişamla, tane tane cama vuran;
Ak güvercin kanadın da, hatıralar taşınmıştı.
Gece sisli esrarengiz, karanlıklar korkuturdu,
Taraçalar nakış nakış, sivri buzlar sarkıtırdı,
Gecelerin kuytusunda, dam dibinde hayal kuran;
Düş dünyasında ısınan, garipleri ürkütürdü.
Beyazlara bürünmüştü, Kapıdağ’ın arka yüzü
Ihlamurlar, kestaneler, artık salmazlar balözü
Yere yeksen gelinlikle, Belkız’ın üstünde, duran
Kara, güneş dargın mı ne, karakışa geçmez sözü
Cevap Yaz