5
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1581
Okunma
GÜLŞEN SEVDASINDA
Ömür akıp geçer, bitmez çileler
Hasretin ateşi sönmedi gitti
Yâri düşlemekle geçti seneler
Yaban ele beni, bir güzel attı.
Kâh güldüm, ağladım gurbet ilinde
Bazen gül bağladım bülbül dilinde
Yâre kavuşmanın düşsel balında
Her gün felek acı, zakkum dağıttı.
Hasretle yaşamak, hep böyle sensiz
Gönül ateşiyle yanmak nedensiz
Sensizlik bağında kalmak yârensiz
Aşkın şiirinde sözler ağlattı
Bir gün yaşıyorum, bir gün ölüyüm
Bu sevdanın sönmez, közü külüyüm
Bilmem artık hangi bülbül gülüyüm
Gülşen sevdasında diken kanattı.
İsyan etsem neye, ne faydası var
Aşkı yaşamadan soldu ilkbahar
Vuslatın narında yanmak bu kadar
Ömrümü gazeller, dertler kuşattı.
GÜLŞEN ŞENDERİN.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz