Her kimse gibi yalan söylüyorum bende
Uçurumun kenarında ateşin ağzındayken
Aklımın soğukkanlı sebeplerine daldırıp
Nefsimin şahikalarına çıkararak gönlümü
Gülümsüyorum acılarıma gerçeklerime
Sonumun kıvamına sıkılanırken hemde

Yalan yokluğun yükünü hafifletiyor önce
Mesela tokum diyorsunuz dünyaya
Az önce çok sevdim layık olanı diyorsunuz
Ağzınızı şapırdatarak acı gerçeği susuyorsunuz
Birde yalanlı olmanın yılanı sizi korur
Gözetir zannıyla gerçeklerin mahcubiyetinden
Daha, çok inanır oluyorsunuz yalanın tadına

Yalan söylüyorum bende gördüklerim duyduklarım
Dahası dahası sevdiklerim yalan olduğu için
Hunharca içimin kapılarını örterek iyiye
Yalanın ufuklarına sığınıyorum ipeklenerek
İşim bu benim insan olmaktan caydım
Hem en kadim yeni modası bu insanlığımın
Mutluluk arayanların sırtında şaklayan
Bu kırbac kutsalıdır en çokta aşkın
Biliyorum sizde benden yanasınız
Avuçlarınızda kimsesizlik saklıyken
Hiçbirşeyin farkında değilmiş gibi
Ölümüne yarın diyorsunuz yarın
Herşey yeniden başlayacak
Yarın diye bişey yok yok yarın diye birşey
Olması için gerçekler lazım çünkü
Eli ayağı kalbi düzgün gerçeklerden
Yapılmış bir öncesi hayat lazım çünkü
Oda sizde yok bende yok onda yok
Ne yapalım yalana devam gerçeğe sus
Oyunu oynayıp son uykuya yatalım