0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
801
Okunma
YÜREĞİMİN YÜKÜ
Ağlatı’ma gümüş tırpan
Keskinliği atadım ey yar…
Mazimin boğbozumun da,
Siyah bırakma beni…
Alabora olmuş teknemin,
Su alan girdabında okuduğum,
Bitmemiş hikayelerin
Son noktası etme beni.
Ünlem gibi dik olan başımı,
Virgül kadar eğdirme sakın!
Nafile çırpınışlarım var,
Hazan savrukluğundan kalma,
Derbeder oluşlarımı,
Dipsiz kuyulara inişlerimi,
Kifayetsiz serzenişlerimi…
Çıkmaz sokaklarında,
Çarp vuslat duvarlarına birer birer.
Yetimim mesafelerine,
Hasretlerine,kirpiklerine asılı,
Sevdanın düşlerine, belki ama,
Bekliyor seni yüreğim yangınlarıyla!
Omzumda yük olman yetmiyor artık,
Yüreğimin yükü ol diyorum sana.
M.Güneş
