0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1620
Okunma
Seninle,
bir masada içemedik
acı bir kahve
denize karşı
ama paylaşmıştık
içten acımızı.
Ufuklara bakarak
acıdıkça acıtan, kıvılcımlarla dolu
Görmeden yürek çarpıtan bir sevdaydı bu.
Paylaşılan bir yürek,
kıvama ermiş bir sevdadır
tüm şehir şimdi bizi bekliyor, ayakta
seyretmek için, ölmeyen,
içli sevdamızı...
Bazen içimde ölü bir şehir gibiyim, desem de
kurşun bir kez öldürürmüş insanı, bilsem de
her gün kendimde yaşıyorum bunları,
Acı yüklü kalbimin,
gönül sokağında.
ama şunu öğrendim bu arada
sevgi ömür boyu inançla taşınan bir yüktür
ama onurlu ve hafif!
Ama naif ve derinden!
Ama hissederek,
Gönül diliyle ve kalben
biz mi?
Biz sevdayı,
sevmeyi öğrendik
Mekkeli bir yetimden....
yusuf erdoğan/konya
