0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2840
Okunma
Öyle sesiz bir güne uyandım ki.
Bir kuş görmek istedim yıldızlara doğru uçan.
Oysa yüreğim yare yare yankılandı bin acıya.
Ve karanlıkla bölündü bin parçaya.
Sesizdim kalbimdeki can ile kar tutmuş kaldırımlarda yürüdüm Öylesine.
Bir bir acıyı taşıyan sol yanım, Aha tam şurası..
O sen diyen kalbimdi ağıran.
Hani yeni yılda umudum yol arkadaşımdı diye sorduğumda,
İçim titreten o rüzgara,Göğsüm siper olmuş
Ve ben işte o kahrolası ben,
Söylenmemiş yasaklı sözler ile yine can diye Methiyeler dizdim beyaz karın üzerindeki ayak izlerim gibi....
Dedim ya aha şuram, işte o sen diyen kalbim ağırıyor....
Kar da açan bir gül kızıllığın da devrimci duygular ile kanar yüreğim...
Şiir Kamil Üci
