Her gün benim olduğunu bildiğim bir şehire uyanıkken
benim olmadığın güne uyanık olduğum halde sımsıkı kapadım gözlerimi
Sen kör olmuş say beni
Git gellerin fazlalaştığı meltem gibi

Aşk sandım gönül acısını bol döküp de gittin ama gelmedin
Elvedasını bol tuttuğum
Kör oldum şehire bir bilet çaktım
Uçtum uçarken şehir alev aldı

Bulutların gözünden gördüm
Binbir kötülüğün varlığın hayallerin oldu kocaman bir şehire sığındım
Yüzümü boğuk sesime aklıma Allah’a emanet sayıp
Rahmeti bol olan sevgiliye daldım

Vicdanın kısık sesli dilim suskun
Ellerim sakin gözlerin ağlamaklı sahte tebessüm
Esmer ellerim esmer ellerini hasret
Anahtarı yok çözümü yok hayali bile silik

Tahmini şah gibi esmer ellerim ellerine kabir artık
Sen syah şah ben beyaz
Benim askerlerim yaralı
Senin piyonların en acısından dimdik karşımda sıralı


Biz hep aynı şeyleri söyleyen
Lakin anlam farklılığı yaşayan iki yabancı
Biz sarılınca huzuru en tepesinden kucaklayan iki şuursuz
Biz Yazı kışı ayrı benimseyen iki ayrı canlı
Biz sadece iki yabancı

Fatma Melek Yıldız