ÖMRÜMÜ ÖMRÜNE YAMA

ben kesret’in yaratıcısı Ziggurat
hani benden
“hayr umulur anlar yarat” diye dualar etmiştin

o hayat ki, madem sunmadı sana mutluluk
kapılar aralamadı düş’ün, umudun
tefekkür etmeyi emrine amade kıldım

yastığın taş
yorganın diken miş meğer
nasırla sarılmışsa sol yanında aşka kıvranmaların
prangalı düşlerini özgür
karanlık bildiğin kapıları aydınlığa açtım

sır saklamayan aynaların gizine dönme asla
aynada yansıyan bendim
aleni alemde çığırlar aç
hadi gel “bir seher vakti”

abu hayat akışına kevseri katıp
yeşilden ormanlar
maviden denizler yarattım

sahi meleğim de yoktu benim
haberin olsun
iki de kanat takıp
seni bir melek yaptım
martıların denize tutkusu gibi
istersen aşka uçarak gel

her derde deva aşk
vuslata sevda
düşersen dizine merhem
canına can olmaya ömrümü kattım

mavi bir düşe hasretsin bilirim

ölümsüz kılarak deli bir sevdayı
Ankara’da Yenimahalle’yi
ukbada açılan Şentepe’yi kapattım
hüzne dair herşey yerle yeksan

inan ki bulutlar kararmaz
yağmurlar yağmaz artık

ister beklediğin bir aşk
isterse tufan kopsun

sen çayını demler
güle oynaya keyfince içersin

ne pejmurde bir düş kur
ne de karamsar mektuplar yaz bir düşe

kıyamet gününden söz etme asla
temize çekerek geçen günleri
sadece düşle gelecek güzel günleri

bedenin ölümü ruha haz ise
al kesretin yaratıcısı Ziggurat’ın ömrünü
ömrüne yama

Efkan ÖTGÜN