baş vardı geçmişte taşırdı bedenler
bedenler vardı korkusuz yürekler taşırdı.
dönüp bakmadı o gözler asla makam mevkiye
yalın kılıç gözler hep ileri diye haykırdı.

hani, gösterin şimdi varmı ki öyle başlar,
nerede o taş üstüne koymayanlar başlar,
yagmurlu geceyi bahar bilerek saldıran
nerede kaldı kür şat adlı yiğitler.

oturmuş, sanki yapışmış koltuga,
etrafında avaneyi barikat şarlatan,
memedler kırılmakta olsa da tek tek,
umurunda mı ki vatan onun kırılanlar ondan mı.

bin beş yüz yılda ancak çizildi bayragın şekli,
sadece kitaplarda olur yalan yanlış, türk ve tarihini
ne cenazelerde var, ne de mitinglerde,
toplantılarda zaten yok, sanki umumi başkan o.

kaybeden devletler önce liderlerde kaybetti,
tarih kaybeden liderler mezarlıgı sanki.
millet bir mezar daha kazı tarihe,
yakında okunacaktır esamesi mevtün.