KEDİ NE ANLAR HALDEN
Pamuk şekerin masalsı görünüşü degil hayat,
anlatacak çok şey varda,
camdan bakan kedi ne anlar ki halden
Eskiden çırayla odun tutuşturmak kolaydı,
ısınırdık ta,
bedenler sevinirdi,yürekler pür neşeliydi
şimdi ne bedenler sıcak, nede yürekler....
Denizin hırçın dalgası hala aynı ama,
gel gelelim,
insanlar bir başka dalga,bir başka hırçın
Kopardık,
özgür bırakılan kelebeklerin kanatlarını
oysa ,
rengarenk insanlardan korkmamalıydık
sonrada canımız yandıkça,
kar üzerine serpilen,
kardelenin direncini kıskandık
Fır Döndü oyununu bilirdik eskiden,
pek severdik oynarken, kuruşlarla kazanmayı
o zamanki masum ihtirasların yerini
dönekler ve kuruşların canını alan tomarlar aldı..
Artık pazarlarda satılan,
nergislerin kokusu yok evlerimizde,
70’li yılların Hayat ve Ses dergilerinden de eser yok,
şimdi ekranlarda,
kavgalar,giyim şaklabanlıkları,etik dışı haller moda
Seyirlik teraslarda,
kasaba yaşamlarına hasret kaldık
erguvanlar arasında,
pazar kahvaltılarını unutup,
sandık lekeli patiskaların yüzlerini,
öyle bir gecer zaman ki diye diye biz astırdık
Aşk vardı ,
içimizde beyaz mintan gömlekli duruş vardı
ilan-ı aşk ettigimiz gençliğimizin,
en güzel fon müzikleri olan plakları,
unuttuk gramofonların bagrında
Şimdi,
lükens ayaklı masaların altında ,
insanlar birbirini okşamakta
Ne yapmalı..?
Senden vazgeçmeli mi hayat ?
Akşam kahkalarından,eksik mi kalmalı ?
Közlenmiş ruhumuza,
taze peynirsel düşleri mi koymalı yeniden ?
Hala hamız,hala olgun degiliz,
Hala nefretiz,asiyiz,kıskancız.
Kaç dereceli bir fırında ,
yeniden beynimizi,yüregimizi pişirmeliyiz ?
Hayat, denizin üstünde ,
sırt üstü yatmak kadar kolay degil,
batmamak için,
illeda birilerinin,
kaldırma kuvvetine mi güvenmeliyiz ?
Bu sorular uzarda uzar,
meyvalı gazozu yudumlarken peş peşe
İyisimi ,şunu diyeyim ben şişeyi kaldırıp gökyüzüne
’’NİCE YILLARA İNSAN...’’
bakalım daha neleri geride unutup,
hamam taslarını indirirler,kafamızın orta yerine .....
ŞAİR ARZU GÜNAL/4.3.2015