ayın efekti parçalandığında sancılarımda
yarılan yüreğimin
kumsallarına vuran mukozasında ıslandım salkımlarına
venüs çarığının o baş döndüren açlığıyla taneciklerini içtim…

pespembe yellerinde göğüslerinin
ağarıncaya değin sabah
sağından kalktım soluna yattım
bana gelmelerinin ah benden gitmelerinin

firuze taşı dizdim kelebeklerin ebrusundan
kristal pınarlar yağdırdım
gül yaprakları uyuyan suretinde
boynunda titreyen polenciklerden okyanuslar akıttım
aynalar çillenen ayakların çığlığından çırılçıplak kuşların aş erimlerine kalktım

grisinden kül bulutlar akan saçakların içime yansıyan ışıyışlarında kırklandım
serseri neyzenlerin ateş soluyan nefesinden
koynuma takılan kıymığından kırlangıçların kılçığına boşaldım

çeşmilere sustum bülbüllere suzi dillerini deryaların
gözyaşlarımı şebnemli bir kadehin çalkantısında sundum
sevdim
bana gelmelerini ah benden gitmelerini
sevdim

ikiye bölündüm
kırmızı ökçelerinden koptum bemollerin
arpejlerinden geçerken ömrü
maviye asılan dudaklarından kandım sarışın asmacıkların
aldandım
dönencesinden düştüm vaktin
hiçliği udi sevişlerin nihaventlerinden çektim
şuh bir makamda ayaran kızıl geceleri klarnet bulantılarda bıraktım

kucağında yarı oynaş destursuzluğundan suların
cumbasında çivit rengi kıskançlıkların kıskacından yakamozlarına çiseledim
buğusunda tüten delinişlerden
göbeğinde yıkanan lilyumlara emildim

saçlarından vuslata köprü tan yosmasının
salınımlarından estiren suyuna damlacıklandım
misk çiçeğinden kokladım
koynuna eğilen şavkından
saflığından arınan ırmakların ağzına abandım

içi terlemiş baldırlarından güneşe
kar beyazı yansıyışlar dayadım
tüneğine sinmiş güvercinlerin baharından susuzluğuna sağıldım

gelincik sızılarının kaynağından fışkırdım
gölgenin değdiği yerlere serpildim
çırpınışlarında masmavi denizlerin kanatlarından döküldüm
yandı yer yandı gök
dönüşlerinde derinliklerine dalışları kaldı silkelenişlerin!

’’vesselam sayı 14’’