Ve korku padişahı yönelip de aynaya
Sordu o kaçınılmaz isterik sualini
/ var mı hala ülkemden ışık saçan dünyaya /
Uzattı ileriye kuruyası elini

Ve ayna grileşti , rengi soldu durmadan
Yalandan övmelere alışıktı endamı
Lakin kaldıramadı böyle bir izdihamı
Aynanın kırılması , paramparça ve hicran

Hergün keder artıyor, hisler silikleşiyor
Asiller horlandıkça, zeliller dikleşiyor
Felç oluyor insanlık , vicdan güdükleşiyor

Her adım tarz-ı melal, mazlumlar hıçkırıklar
Her adımda horlanır asrın vebalıları
Kaçırmaz uykuları aynadaki kırıklar
Yakalamak emriyle ışık urbalıları
Yola memnun koyulmuş soysuz kalabalıklar

Neden mutlu değilsin , tebessüm kimde saklı
Ayna kırıklarında can çekişen bir si(s)tem
Neden uslu değilsin , kim veriyor bu aklı
Ne zaman sona erer bu kara nursuz matem
Ne zaman çicekçide bulunmaz krizantem


Talan farelerinin adım adım gezdiği
Her köşede ayrı leş festivali kutlanır
Sarhoş çığlıklarıyla en güçlü vehmedilen
O anda hamuşanın uzun vakit sezdiği
Mütevekkil ve sakit izmihlal umutlanır