Yine mi içimdekileri yağmur yaptım yağdırıyorum?
Neden ben her seferinde böyle ağlıyorum?
Bilmiyorlar,bilmiyorsunuz ki kendi iklimim de boğuluyorum.
Ben yalnızca kendime acıyorum.
Gözden yaş akmadıkça,deftere mürekkep damlamazmış,
Anladım.
Ama ben yine de defterime mürekkebimi damlattım.
Satırlarıma iyi bakın,çünkü;ben oralardayım.
Mutlu insan yazmaz,
Yazan insan mutsuzdur.
Bu yüzden benim defterlerim mutsuzluklarla doludur.
Şuan beni anlamıyorsunuz,sizi gayet iyi anlıyorum.
Ama ben artık anlamayı değil,
Anlaşılmayı istiyorum.
İstiyorum;
Ağladığım kadar gülebilmeyi,
Sevdiğim kadar sevilmeyi,
Güldüğüm kadar mutlu olmayı,
İstiyorum;
Hissettiğim kadar güzel olabilmeyi.
Yaşayacağım,göreceksiniz.
Ama yazdıklarım da,ama çizdiklerim de
Ama anlamayacaksınız.
Bir gün tam anlatmayı bırakacağım,
İşte o zaman anlayacaksınız.
Ağlayacağım,
Ve belki bir gün,
Siz de beni ağlarsınız...