Yürüyelim İstiklâl’de

çarnaçar bir noktadayız
umutların yeşermediği
yeşerenlerin filizlenmediği

öteki dünlerden bir gece yükleniyor yine geyece
yağmurun dölsüz sözleri
yeldirmesini sahillerde unutan ürkek yosma

kırık ve öfkeli toynağın zamana vuruşları
ve kopararak bağlarından bir bir
fidanken örseler aşkı

bir aradayız zamanın bilinmeyen ellerindeyiz

avucunda kekremsi notalarıyla yine bekliyor kemancı
biliyorum çalacak yine hazan güllerini
hep aynı perde hep aynı oktav hep aynı figan

tekdüzelik

yamaçlardan süzülerek çoğalmak
denizlere ulaşarak tükenmek suların amacı

efsane öyle uzun ki erişemiyor ırmaklar
ırmaklarla coşup gelen Fırat umarsız

kahroluyor Fırat’ta
günün yüzünü
insandan gizlediğini hisseden selvi kavak

işte bundandır ki güneşsiz kaldık şimdi

artık mahur gözlü seherlerin yüzleriyle uyanan ve
kimsenin malı olmayan günün aydınlığına el konuluyordu
yılkıda semirten ayrık otlarının yerine
güneş bakışlı çiçekler dikiyorduk
çiçekleri öpüyorduk gözlerinden bir bir

elâlem aristokrat çığlıklar salarken gösterişli orkestrasıyla
bizim yüreklerimizde nice türküler çoşuyordu nice türküler
şahlanmıştık dizgin tutmaz atlar gibi
ateşe eşdeğerdi canımızın içi
her karanlığı yakıp kavuran

kol kolayız ya şimdi Taksim’de
yürüyelim gelin İstiklâl’de



Şükrü BEŞİKTAŞ