3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1452
Okunma
Gökte kambur misali ağır betonlar
Kuşlara, güneşe, maviye yakın
Ruhuna uzak bedenler
Ölümle süslü bir parça yalnızlık gibi
Kulağı sura dayanmış
Lakin Münker’ in sedasına sağır
Robot bakışlı gözleri
Kablo kablo damarlarıyla, insan
Duyar mı lal kalbinin iniltisini
Yoktan var olanı,
Unutmadan hatırlar mı sahi
İnanma çocuk,
Demir kalıplardan uzak tut hayallerini
Bırak biçimsiz kalsınlar
Umut teselliden ibaret
Gözlerin oyulmadan arşa daya sırtını,
Tenini okşasın çürümüş aydınlık
Yakındır
Yaş toprakla tutuşacak ebediyet
Medeniyetin ensesine üflenecek külleri
Maviler siyaha esir düşecek
Karanlığa karışıp çekip gidecekler.
18.12.2015
5.0
100% (2)
Cevap Yaz