2
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1648
Okunma
sen şiir yazdığın sürece
ben gölgesinde büyüyen
bir ağaç dalından ince
çöl tozundan ayıkladığım saçlarını
ay ışığına buladıkça
sen
ben
büyemeyeceğim
sen şiir yazdıkça
ben büyülendim
ağladıkça dizelerde
gözlerinden akan denizde
ölü çocuklar...
mavi çocuklar...
su misali
şarkılarında
dal...
budak...
tütün ve kar...il ......(xxx)
sen yazdıkça
ben filiz
sen yazdıkça
ben dere
sen yazdıkça
ben ağlarım
vadilerin içlerine
titreşimli ve depreşik kayalardan süzülerek
ben senin
mesafe tanımayan mısranım
yazdıkça büyüdüm
büyüdükçe küçüldüm..
şayirçocuk, 17aralık’15