Sana nasıl korkma derim ki,
Gözlerinin önünde alev alıp,
Cayır cayır yanmışlığım varken.
Ben sana nasıl sev diyebilirim ki.
Sevenin düştüğü kor ateşi,
Kendi gözlerinle görmüşlüğün varken...

Senden gelmeni nasıl isterim ki,
Yollarda böylesine aşılmaz engeller varken,
Sakın durma, diye nasıl söylerim ki,
Öncesinde gidenlerin hepsi,
Yara bere içinde geri dönerken...

Aşkın yolu dikenli sevgili;
Bıçak sırtında yürümek gibi.
Ayakların kanarken tuzlara basmak gibi.
Çok ama çok zorlu bir yoldur sevgili.
Alevleri soğutmak, buzları eritmek gerek.
Herşeyden önce Azrail’e dost olmak,
Ölüme göz kırpmak gerek.
Ben sana düşünme gel diyemem ki.
Bunun için yürekli olmak yetmez.
Sevdalı bir kalp gerek.
*
Sen benim gittiğimi sanırsın biliyorum,
Ama çok uzaklarda değilim.
Bu yollardan geçtim bekliyorum.
Gelirsen uzanır tutarım elinden.
Yok adım atacak cesarete sahip değilsen,
Bir şiir olup dökülürsün sadece dilimden.
Başka da bir şey inan gelmez elimden...

Celal BAHAR - (Sevimsiz Şiirler)