Haydi zincirleri kır da gel artık
Kalbimde büyüyen urdu ayrılık
Vuslat saatini kur da gel artık
Zindan duvarıydı surdu ayrılık

Bir bilsen ne kadar zordu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık

Müebbet mi cezan isyanım bağa
Esaret mührünü vurdu son çağa
Savaş kayalarla tünel aç dağa
Kuruttu ruhumu yordu ayrılık

Gelip boğazımda durdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık

Sonunda döndürdü sabrı isyana
Hiçbir olumsuzluk yetmez nisyana
Bu dumansız ateş sığmaz beyana
Tenimde sönmeyen kordu ayrılık

Dağladı boynumu burdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık

Dünyada bulunmaz böyle bir masum
Adımı unuttum kalmadı usum
Yıllardır gördüğüm korkunç kâbusum
Her gece karşımda durdu ayrılık

Gözleri kör eden nurdu ayrılık
Münkir Nekir gibi sordu ayrılık

Onur BİLGE