Sabah güneşim batmış akşama hiç gerek yok
Sende riyakâr çıktın olmayan tahtım gibi
Mutluluğa hasrettim gam kedere gönlü tok
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

Ömrümden ömür verip kul etmişken bedeni
Sen hep ızdırap verdin neydi bilmem nedeni
Bakma boşa ardına çağırmam ki gideni
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

Senden ayrı bir saat bir saniyem olmazken
Sensiz yediğim aşta tadı tuzu bulmazken
Salâvatsız ismini dudağıma almazken
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

Elif gibi dik başı vav misali bükensin
Aldığım her nefeste gırtlağıma çökensin
Ruhumu bedenimden şahadetsiz sökensin
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

Bir avuç yüreğimi kırk parçaya böldürdün
Beş paralık kulları hallerime güldürdün
Beden yaşıyor ama bak ruhumu öldürdün
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

SAMYELİ,yim şaşkınım sözüne kandığıma
pişmanım yalan yere sevdana yandığıma
Lanet ettim bin kere adını andığıma
Sende vefasız çıktın gülmeyen bahtım gibi

S.SAMYELİ