Ne şehirler gördüm
İnsanlık intihar etmiş sokaklarında
Köşe başlarında varoşumsu yapılar
İçlerinde kimbilir nice hatunlar
Nice insanalr gördüm
Mutluluğun harakiri yaptığı beldeler
Yoksun kalmış karın doyurmaktan
Açlığın nefesinde can vermeye hazır
Büyük şehir yoksulları
Ağızlarında"ölüyoruz"feryatları var da
Duyan yok, gören yok insanlığı
İnsanlık tümden iflas etmiş gözyaşlarında
Sen kalkmış hâla
"Vatan,Millet, Sakarya"derdindesin
Görmez mi gözlerin kuru kalabalıkları
Yürüyorsun amaçsız bir hedefe
Ne şehirler gördüm
Asaletlerini beş paralık menfaate satmışlar
Satmışlar Dünya’nın olmayan anasını
Şimdi daha iyi anlıyorum
Medeniyet dedikleri o canavarı
Canavar aslında medeniyet değil
Biz insanlarız
Biz insanların içindeki canavarlar
Yutuyoruz hamuduyla helal haram ne varsa
Aklımızda, fikrimizde
Ev, apartman, araba ve üç beş arsa
Gönül zenginliğini unutmuş insanlar
Isıtmıyor Yeditepe’den esen sevgi meltemi
Karıncalar bile utanıyor taşıdıkları erzaktan
İnsanlar utanmıyor
Dizginleyemediği ihtiraslarından
Gözyaşlarım akıyor vicdanımın seccadesine
Bir çocuk el açmış Allah’a yalvarıyor duasında
İnsanlık toptan intihar etmek üzere
Yer ve gök umutsuzluk fay hattı şimdi
Ah benim deli gönlüm
Sen hangi sevgilerden bahsediyorsun
Bunca rezilliğin egemen olduğu bir Dünya’da
Var git yoluna be adam
Sus artık biraz be kadın
Görmüyor musun biz burada insanlığın
Ölüm yasını tutuyoruz
Güneş karlı bir günün ardından doğacak
Belki de er geç heyhat
İnsanlığın intihar ettiği şehirlerin
Son nefesi teslim olmazsa elbet
Atın ölü toprağını üzerinizden
Söyleyin mutluluğun deli türkülerini
Gemileri yaksak da
Köprüler atsak da
Sonu yok bu uçurumların
Ne şehirler gördüm
İnsanlık intihar etmiş sokaklarında...

Oktay ZERRİN-Bafra
14-12-2015- 01.40