Yeni bir yüzle karşımda hayat
Hülyalı bakışlar mavi elbise giydirir geceye
Işıl ışıl yanarak rakseden bir rüya sanki
Gece o eşsiz güzelliği giydiğinde
Yıldızlar sağanak bir yağmur gibi yer yüzüne dökülüyor
Ay her zaman hilal şeklinde
Çılgın pembe çiçekler açar gönlümde

Sarhoş değilim
Ama başım dumanlı

Geri döndü o sevda çağı
Şairler bazen hayal edip yazsa da
Aynıyla vaki bu şiirler
Onunla durgunlaştı dünyaya başkaldırışım
Nice tutkularım elveda derken
Yeni tutkular sardı benliğimi
İçinde hep onun olduğu tutkular

Müsaade ediyorum yeni tutkulara büyük bir hayranlıkla
Maamafih daha fazlasını istiyorum

Karamuklar bir bir yapraklarını döküp yok olurken
Belalı susuzluklar kana kana aşkı içmeye dönüştü
Korkuları kaygıları geride bırakan
Özü ruhumu bir beşik gibi sallayan
Bir heyecan ki içimi saran
Gençliğim yeniden filizlenirken
Aynaların şaşkına döndüğü

Mademki yalan söylemezmiş aynalar
Varsın dönsünler şaşkına

Baktıkça düş kurduğum
Düşlerin gerçeğe dönüştüğü
Kötülükten günahtan arınmış
Bir tek limana döndü yüreğimdeki ince sızılar
Ben ki deniz ülkelerinin hayranıyken
Şimdi bütün trenler aynı garda
Ankara’yı seyretmeye tahammül edişim ondandır

Her liman her gar sevgiye çıkıyorsa eğer
Hepsinde yaşamaya değer

Aldanmış mutluluklardan
Adanmış mutluluklara
Başıboş sevdalardan
Sevginin esaretine
Karamuklardan sevda çiçeklerine
Az şey mi yaşanılan aşk adına
Meleklerin kokusunu duyuyorum

Yüreğimizdeki pranganın adı aşksa
Çözülmesini kim ister ki...

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
13 Aralık 2015 Saat 11.45

Batıkent-Ankara